สงขลาพอเพียง : เครือข่ายสร้างเสริมสุขภาพจังหวัดสงขลา - Songkhla Health

โดย นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณกิจ

เราจะพบเห็นผู้คนจูงสัตว์เลี้ยงโดยเฉพาะสุนัขตามท้องถนนอยู่บ่อยครั้ง ที่นี่กลายเป็นสังคมสูงอายุไปแล้ว คนหนุ่มสาวแยกย้ายทำงาน อีกทั้งยังแยกบ้านกับพ่อแม่โดยเด็ดขาดด้วย เราจึงเห็นคนวัยกลางคนและค่อนสูงอายุเลี้ยงสุนัขพาออกเดินเล่นตามฟุตบาทได้ทุกวัน แม้หน้าหนาวหิมะตกแต่สุนัขก็มีเสื้อหนาวใส่ออกมาเดินเล่นพร้อมเจ้าของ

การจะเป็นเจ้าของสุนัขที่นี่เป็นเรื่องใหญ่พอสมควร หลังจากซื้อจากฟาร์มเพาะสุนัข ก็ต้องนำสุนัขไปขึ้นทะเบียนกับหน่วยงานรัฐ โดยสัตวแพทย์จะช่วยจัดการให้ ต้องฝังไมโครชิป(microchip)ที่ได้มาตรฐาน ISO ด้วย เพื่อระบุประวัติต่างๆ ระบุสายพันธุ์ รวมทั้งระบุตัวเจ้าของ สุนัขและแมวต้องฉีดวัคซีนกันโรคพิษสุนัขบ้าทุกปี ส่วนใหญ่จะถูกทำหมันเพื่อป้องกันการท้องอันเจ้าของไม่พึงประสงค์ สุนัขพันธุ์ดุเช่น Pit Bulls จะห้ามครอบครองโดยเด็ดขาด เพื่อป้องกันไว้ก่อน

สิทธิสัตว์ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายด้วยตั้งแต่ปี 2004 สุนัขขึ้นรถไฟจ่ายครึ่งราคา สุนัขขึ้นรถรางได้หากไม่รบกวนผู้โดยสารอื่น ถ้าไม่สามารถเอานั่งบนตักได้เพราะตัวใหญ่ก็ต้องจ่ายค่าตั๋วด้วย โรงแรมที่ยินดีรับสัตว์เลี้ยงหรือ dog friendly hotel ก็มีบ้าง อีกทั้งยังมีหน่วยงาน lost & found animal หรือตามหาสัตว์หายด้วย เพราะเมื่อมีการฝังไมโครชิปแล้ว การตามหาเจ้าของก็ง่ายขึ้น หากไม่มีเจ้าของและไม่มีใครรับไปอุปการะ หรือป่วยหนัก ก็เป็นสิทธิที่เจ้าหน้าที่จะให้ยานอนหลับให้หลับตลอดไป เพื่อให้การมีชีวิตอยู่นั้นสมศักดิ์ศรีแห่งการเป็นสุนัขเสมอ

สุนัขถ่ายมูลเวลาพาออกนอกบ้านเป็นเรื่องปกติ หากเป็นอารยชนก็ต้องเตรียมถุงใบเล็กๆไปด้วยเสมออย่างภาพที่เห็น เพื่อที่จะเก็บมูลนั้นไปใส่ถังขยะ แม้ไม่มีกฎหมายบังคับให้ต้องเสียค่าปรับ แต่คนส่วนใหญ่ก็ทำกันด้วยสำนึกต่อส่วนรวม

สุนัขจรจัดที่นี่ไม่เห็นเลยครับ แต่คนไร้บ้านและขอทานยังพอมีให้เห็นบ้าง