สงขลาพอเพียง : เครือข่ายสร้างเสริมสุขภาพจังหวัดสงขลา - Songkhla Health

พบ16กลยุทธ์เคมีเกษตรทำชาวนา-ผู้บริโภคตายผ่อนส่ง
14 ธันวาคม พ.ศ. 2550 12:54:00

นักวิจัยพบบริษัทจำหน่ายสารเคมีกำจัดศัตรูพืชงัด 16 กลยุทธ์ กระตุ้นการใช้สารเคมี ส่งผลชาวนา-ผู้บริโคตายผ่อนส่ง อาศัยช่องโหว่กฎหมาย นักวิชาการห่วงเกษตรกรได้รับข้อมูลบิดเบือน

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : นายพัฒนพงศ์ จาติเกตุ นักวิจัยอิสระ ได้รับการสนับสนุนทุนวิจัยจากสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.) กล่าวว่า ได้ศึกษาวิธีการส่งเสริมการขายสารเคมีเกษตรให้แก่เกษตรกรในระดับไร่นา พบว่า บริษัทที่ทำการตลาดส่วนใหญ่ มักจะมาจากบริษัทข้ามชาติ และบริษัทของคนไทยขนาดกลาง

โดยอาศัยช่องโหว่ที่ยังไม่มีกฎระเบียบควบคุมการโฆษณาและส่งเสริมการขายที่ชัดเจน โดยใช้กลยุทธ์การตลาดถึง 16 วิธี เพื่อกระตุ้นยอดขาย ได้แก่

1.การจับรางวัล ชิงโชค

2.การสัมมนาและจัดเลี้ยง

3.การจัดเลี้ยงโต๊ะจีน

4.การขายพ่วงกับเมล็ดพันธุ์

5.การจัดแปลงสาธิตในพื้นที่เพาะปลูก

6.การจัดแนะนำสินค้าในชุมชน

7.การให้ของแจกของแถม

8.การให้โบนัสหรือรางวัล

9.การลดราคา

10.การให้ค่านายหน้าแก่ร้านค้าหรือสหกรณ์

11.การให้เครดิตหรือการจ่ายเงินเชื่อ

12.การจัดอบรมเกษตรกร

13.การทำยอดสะสมการใช้สารเคมีเพื่อแลกของรางวัลต่างๆ

14.มีสิ่งตอบแทนเมื่อลูกค้านำเงินมาชำระ

15.การโฆษณาผ่านสื่อรูปแบบต่างๆ ทั้งวิทยุ นิตยสารทางการเกษตร แผ่นพับ ใบปลิว รถแห่ ฯลฯ

16.การจัดแสดงสินค้าหน้าร้าน หรือการโฆษณา ณ จุดขาย

นางอรพรรณ ศรีสุขวัฒนา ผู้ชำนาญการ สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.) กล่าวว่า สารเคมีเหล่านี้  ถือเป็นวัตถุอันตราย การปล่อยให้ทำการตลาดโดยปราศจากการควบคุม และการให้ข้อมูลที่ถูกต้องถือเป็นผลร้ายต่อสังคมโดยรวม

อีกทั้งเกษตรกรผู้ใช้ต้องตายผ่อนส่ง จากการใช้สารเคมีมากเกินความจำเป็นและใช้ผิดวิธี รวมทั้งคนไทยที่ต้องบริโภคสารปนเปื้อน

โดยเครือข่ายเกษตรกรเล่าให้ฟังว่า จากความไม่รู้และเข้าใจผิดของเกษตรกร พบว่าในบางพื้นที่เกษตรกรเอายาฆ่าหญ้ามาผสมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มเพื่อให้มีกลิ่นหอมแล้วฉีดพ่น ซึ่งปริมาณสารพิษไม่ได้ลดน้อยลงเลย ถือเป็นหอมมรณะ  สำหรับเกษตรกรไทย ตนเป็นห่วงการได้รับข้อมูลไม่ครบถ้วน ข้อมูลบิดเบือน ทำให้เกษตรกรได้รับพาภัยในลักษณะตายผ่อนส่ง

นางอรพรรณ กล่าวว่า ปัจจุบันการควบคุมตลาดสารเคมีมีเพียงบทบัญญัติในมาตรา 51 พ.ร.บ.ควบคุมวัตถุอันตราย  2535  เท่านั้น  โดยระบุว่า  "การควบคุมการโฆษณาวัตถุอันตรายให้เป็นไปตามกฏหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภค และเพื่อประโยชน์ในการควบคุมการโฆษณาให้ถือว่าวัตถุอันตรายที่มีการกำหนดฉลากตามมาตรา 20 (1)  เป็นสินค้าที่มีการควบคุมฉลาก โดยกรรมการควบคุมฉลากตามกฏหมายดังกล่าวโดยอนุโลม"  โดยไม่มีข้อบัญญัติอื่นที่เกี่ยวข้องโดยตรง

และในทางปฏิบัติแล้ว ยังไม่เคยมีผลการบังคับใช้ให้เห็น  เพราะความไม่ชัดเจนในการใช้กฎหมาย  ตลอดจนปัญหาจำนวนเจ้าหน้าที่ที่ไม่เพียงพอ  และขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสารเคมีอย่างแท้จริงของเจ้าหน้าที่คุ้มครองผู้บริโภค